In those days, I saw scenes that were not only difficult to write about but dangerous to describe. I saw the trauma etched into the faces of my fellow citizens. It felt as if the homeland I love was burning in merciless flames. The sound of rockets shook the city, sounds no Iranian ever deserved to hear.

در آن روزها، صحنه‌هایی را به چشم دیدم که نوشتن از آن‌ها نه‌تنها دشوار، بلکه خطرناک است. تروما را در چهره‌ هم‌میهنانم می‌دیدم، انگار میهنی که دوستش دارم، در شعله‌های بی‌رحمانه‌ای می‌سوخت. صدای موشک‌ها، شهر را می‌لرزاند؛ صداهایی که هیچ ایرانی‌ای سزاوار شنیدن آن‌ها نیست.

w2-2

What set this war apart from others was that it felt like a fight between two strangers taking place in our home. Writing about war, and even reading about it, presses hard on the human heart. That’s why, in the coming days, I’ll try to share glimpses from travels that took place before these dark times, souvenirs from a time when the scent of life still lingered in our land.

Still, there is much more I have to write. I will do so when the time is right.

آن‌چه این جنگ را از دیگر جنگ‌ها جدا می‌کرد، این بود که گویی جدالی میان دو بیگانه، در خانه‌ ما رخ داده است. نوشتن و خواندن از جنگ، دل آدمی را می‌فشارد. از همین‌رو، در روزهای پیش‌ رو، تلاش می‌کنم تصاویری از سفرهایی که پیش از این روزهای سیاه رقم خورده‌اند، با شما به اشتراک بگذارم؛ یادگاری‌هایی از زمانی که هنوز بوی زندگی، بر خاک ما جاری بود. با این وجود بسیاری برای نوشتن دارم، در فرصتی بهتر خواهم نوشت.

These include daily statistics on malnourished children around the world and the growth of the desert, even less serious issues such as the number of Wiener Schnitzels eaten and the current number of lovers in Vienna.

This is a special work of art that can make anyone think. Project Pi connects art to science, architecture, and sociology. It is a point in the subway station that puts an idea in the minds of passersby and will stay with them until the end of their journey.

آمارهای روزانه از کودکان مبتلا به سوءتغذیه در سراسر جهان و رشد صحرا، حتی مسائل کمتر جدی مانند تعداد وینر شنیتسل های خورده شده و تعداد فعلی عاشقان در وین را به نمایش می گذارد.

این یک اثر هنری ویژه است که می تواند هر شخصی را به فکر فرو ببرد؛ پروژه Pi، هنر را به علم، معماری و جامعه شناسی پیوند می دهد. نقطه ای در ایستگاه مترو که اندیشه ای را در ذهن رهگذران قرارداده و تا پایان سفر همراه آنها خواهد بود.