In those days, I saw scenes that were not only difficult to write about but dangerous to describe. I saw the trauma etched into the faces of my fellow citizens. It felt as if the homeland I love was burning in merciless flames. The sound of rockets shook the city, sounds no Iranian ever deserved to hear.

در آن روزها، صحنه‌هایی را به چشم دیدم که نوشتن از آن‌ها نه‌تنها دشوار، بلکه خطرناک است. تروما را در چهره‌ هم‌میهنانم می‌دیدم، انگار میهنی که دوستش دارم، در شعله‌های بی‌رحمانه‌ای می‌سوخت. صدای موشک‌ها، شهر را می‌لرزاند؛ صداهایی که هیچ ایرانی‌ای سزاوار شنیدن آن‌ها نیست.

w2-2

What set this war apart from others was that it felt like a fight between two strangers taking place in our home. Writing about war, and even reading about it, presses hard on the human heart. That’s why, in the coming days, I’ll try to share glimpses from travels that took place before these dark times, souvenirs from a time when the scent of life still lingered in our land.

Still, there is much more I have to write. I will do so when the time is right.

آن‌چه این جنگ را از دیگر جنگ‌ها جدا می‌کرد، این بود که گویی جدالی میان دو بیگانه، در خانه‌ ما رخ داده است. نوشتن و خواندن از جنگ، دل آدمی را می‌فشارد. از همین‌رو، در روزهای پیش‌ رو، تلاش می‌کنم تصاویری از سفرهایی که پیش از این روزهای سیاه رقم خورده‌اند، با شما به اشتراک بگذارم؛ یادگاری‌هایی از زمانی که هنوز بوی زندگی، بر خاک ما جاری بود. با این وجود بسیاری برای نوشتن دارم، در فرصتی بهتر خواهم نوشت.

I live with light, even if the weather is cloudy, I look for it, I always find it somewhere, the shadows and color spectrums it creates on different things fascinate me. For example, the branches of trees change their color a thousand times, when the light shines on them at different angles, every second of the day, and when the clouds embrace the light, these colors change thousands of times, and helps to show the whole world in a single point.

با نور زیست می کنم، حتا اگر هوا ابری باشد آن را جستوجو می کنم، همیشه در جایی آنرا میابم، سایه ها و طیف های رنگی که بر چیزهای مختلف می سازد مرا مجذوب زندگی می کند. برای مثال شاخه های درختان رنگشان هزاربار تغییر می کند، وقتی در زاویه های مختلف نور به آنها می تابد، در هر ثانیه از روز، ابرها هم وقتی نور را در آغوش می گیرند باز این رنگها هزاران بار تغییر می کنند، و جهان را در یک نقطه به طور کامل به نمایش می گذارند.