In those days, I saw scenes that were not only difficult to write about but dangerous to describe. I saw the trauma etched into the faces of my fellow citizens. It felt as if the homeland I love was burning in merciless flames. The sound of rockets shook the city, sounds no Iranian ever deserved to hear.

در آن روزها، صحنه‌هایی را به چشم دیدم که نوشتن از آن‌ها نه‌تنها دشوار، بلکه خطرناک است. تروما را در چهره‌ هم‌میهنانم می‌دیدم، انگار میهنی که دوستش دارم، در شعله‌های بی‌رحمانه‌ای می‌سوخت. صدای موشک‌ها، شهر را می‌لرزاند؛ صداهایی که هیچ ایرانی‌ای سزاوار شنیدن آن‌ها نیست.

w2-2

What set this war apart from others was that it felt like a fight between two strangers taking place in our home. Writing about war, and even reading about it, presses hard on the human heart. That’s why, in the coming days, I’ll try to share glimpses from travels that took place before these dark times, souvenirs from a time when the scent of life still lingered in our land.

Still, there is much more I have to write. I will do so when the time is right.

آن‌چه این جنگ را از دیگر جنگ‌ها جدا می‌کرد، این بود که گویی جدالی میان دو بیگانه، در خانه‌ ما رخ داده است. نوشتن و خواندن از جنگ، دل آدمی را می‌فشارد. از همین‌رو، در روزهای پیش‌ رو، تلاش می‌کنم تصاویری از سفرهایی که پیش از این روزهای سیاه رقم خورده‌اند، با شما به اشتراک بگذارم؛ یادگاری‌هایی از زمانی که هنوز بوی زندگی، بر خاک ما جاری بود. با این وجود بسیاری برای نوشتن دارم، در فرصتی بهتر خواهم نوشت.

The fact that I'm a brave person encourages me to continue this life. Most of my thoughts have begun to be processed on the road, I'm not a man of the seas; The sea makes me think that I was created for a special purpose. A goal that sometimes seems to be sought by man until the last day of his life. Sometimes I ask myself: How far should I go? Where do I get to? What and who do I want to find?

واقعیت اینکه آدم جسوری باشم مرا برای ادامه ی این زیستن تشویق می کند. بیشتر افکار من در جاده ها آغاز به پردازش کرده اند، من مرد دریاها نیستم؛ دریا باعث می شود که فکر کنم که برای هدفی خاص آفریده شده ام. هدفی که گاه به نظر می رسد انسان تا آخرین روز زندگی به دنبال آن باشد. گاه از خود می پرسم: تا کی باید بروم؟ به کجا برسم؟ چه چیز و چه کس را می خواهم پیدا کنم؟